یکی از مشکلاتی که همیشه در نیم‌سال دوم و بهتر است بگویم بعد از عید گریبانگیر اکثر دانش‌آموزان کنکوری خواهد بود این است که به توانایی‌های خود شک می‌کنند و در خود نگراني‌هاي کاذب (منفی) ایجاد می‌کنند مثل این‌که «من در این مدت کوتاه نمی‌توانم موفق شوم» یا «حجم درس‌های نخوانده‌ی من زیاد است و من از دیگران عقب هستم!»
این دانش‌آموزان از جمله‌ی آن دسته از دانش‌آموزانی هستند که مدام از دیگران می‌پرسند: «چند دور خواندی؟ چند تست زدی؟ فلان کتاب تست را هم خوانده‌ای؟ ترازت چند می‌شود؟»
این دانش‌آموزان که در گذشته‌ی تلخ خود و آینده‌ی تلخ‌تر که برای خود ساخته‌اند جا مانده‌اند، فرصت باقی‌مانده را به عنوان زمانی برای جبران فراموش کرده‌اند. گویی این زمان باقی‌مانده برای حسرت کشیدن از گذشته و خراب کردن آینده‌ی آن‌هاست؛ نه فرصتی برای جبران!
بسیاری قدر این زمان باقی‌مانده را نمی‌دانند و احساس می‌کنند که وقت کم است و مباحث بسیاری مانده که هنوز نخوانده‌اند؛ اما دوستان خوبم کسی برنده است که این ماه‌های آخر را مثل یک حرفه‌ای رفتار کند به شرط آنکه یاد بگیرد چه‌طور احساسات خود را در کنترل خود داشته باشد و از همین حالا اولویت کار‌های خود را مشخص کند و برنامه‌ی خوبی را با توجه به شرایطی که دارد برای خودش بریزد و شروع کند.
و سخن آخر:
دانش‌آموز عزیز! در این فرصت باقی‌مانده فقط در زمان حال زندگی کنید و از فکر کردن به گذشته و آینده (آینده‌سازی ذهنی) دوری کنید و در واقعیت زندگی کنید. تنها فکر خود را متوجه این کنید که برنامه‌ی هر لحظه را به درستی انجام دهید و شک نکنید شما موفق خواهید شد.
موفقیت در چندقدمی شماست؛ فقط کمی خودتان را باور داشته باشید.
مفهومی شدن تستهای درس فیزیک 